วันจันทร์ที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2561

MINI CUT =HE IS MY= CHAPTER EIGHT


MINI CUT

=HE IS MY=

CHAPTER EIGHT

*
*
*
*
*
*
*






“อ่าห์....” เซฮุนครางเสียงกระเส่าเมื่อรู้สึกถึงสิ่งที่มันเริ่มอัดอั้น ลู่หานบางครั้งก็ดื้อไม่ฟัง บางครั้งก็แสบใช่ย่อย เช่นตอนนี้ที่แสบเหลือเกิน





เซฮุนคว้ามือเรียวของคนตัวเล็กที่บีบนวดอยู่ช่วงกลางลำตัวของตน ก่อนจะย้ายมาที่ต้นคอแกร่ง แล้วเซฮุนก็จัดการอุ้มลู่หานขึ้นให้ขาเรียวเกาะเกี่ยวเอวสอบ







“บอกสิ..ว่าไม่อยากห่างจากฉัน...ลู่หาน”






“อื้ออออ...เรา..ไม่อยากห่างจากเซฮุน”





“อย่างนั้นแหละ...หึ....” ร่างของทั้งคู่ร่วงหล่นลงเตียง และเป็นเซฮุนที่ทนไม่ไหว มือเรียวหนาพยายามถอดเสื้อผ้าของคนใต้อาณัติเพราะตอนนี้รู้สึกว่ามันจะเกะกะเกินไปแล้ว






“ขะ...ขอโทษ” ลู่หานว่าเสียงอ่อน เสียงแหบที่เซฮุนชอบนักเวลาที่เราทั้งคู่กำลังจะทำกิจกรรมร้อนแรง เซฮุนปัดปอยผมมองใบหน้าสวย ก่อนจะกดจูบลงไปอีกรอบ ทั้งคู่แนบชิดเหมือนแม่เหล็กต่างขั้ว เซฮุนเสพติดลู่หานแบบไม่รู้จักพอ







“อื้มมม......” ใบหน้าสวยแหงนขึ้นฟ้าเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ช่องทางด้านหลัง เซฮุนจัดแจงท่าทางให้คนใต้ร่างอ้าขาออกกว้างกว่าเดิม ก่อนจะดันส่วนแข็งขื่นเข้าไปจนมิด







“อ๊ะ.......” พอเข้าไปสุดแล้ว สะโพกหน้าก็เริ่มขยับช้าๆ ลู่หานเองก็ขยับให้ส่วนที่เชื่อมอยู่สวนทางกัน






ใบหน้าคมก้มลงไปจูบปากนุ่มที่เริ่มแดง ทั้งจูบทั้งดูดดุนจนลู่หานร้องคางออกมา ช่วงล่างก็ไม่ยอมแพ้ ก่อนที่เซฮุนกระเสือกกระสนเข้าออกตามแรงปรารถนา






“ลู่หาน...อ่าห์.....” เซฮุนครางเรียกชื่อคนรักเสียงกระเส่า





“ซะ...เซฮุน..ฮะ......” ลู่หานหัวสั่นหัวคลอนเพราะเซฮุนเข้าออกเร็วถี่กว่าเดิม






“อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊ะ......”





“อื้ม......” เซฮุนลุกขึ้นนั่งพร้อมกับยกตัวลู่หานให้ขึ้นมาคร่อมตัก ก่อนที่จะจับสะโพกมนยกขึ้นลงรุนแรง ลู่หานเองถึงกับกอดลำคอแกร่งไว้แน่น ซุกใบหน้าที่เริ่มแดงก่ำเข้ากับซอกคอของเซฮุน







“ซะ...เซ...ฮุน...อ๊ะ....ฮ๊ะ..อ๊ะ.....” เสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง ยิ่งดังมากเท่าไหร่ อารมณ์ของเซฮุนก็ยิ่งปะทุมากขึ้นเท่านั้น







“คราง...ครางดังๆ ลู่หาน...อ่าหซี้ด”






แขนแกร่งกอดเข้าที่ช่วงเอวคอด ออกแรงกดร่างเล็กทั้งร่างของลู่หานให้ย้ำลงจนสุดโคน สะโพกแข็งแรงกระเด้งขึ้นจนลู่หานแทบหายใจไม่ทัน ในเมื่อจะแตะขอบสวรรค์ เซฮุนก็ต้องออกแรงให้ส่วนที่เชื่อมกันถี่เร็วกว่าเดิม







“ฮ๊ะ...ฮ๊ะ....ฮ๊ะ......อ๊ะ...”




พับ พับ พับ พับ พับ พับ พับ





เสียงครางผสมผสานไปกับเสียงสะโพกกับหน้าขาตีกันดังระงมทั่วห้องนอน คืนนี้เซฮุนคิดไว้แล้วว่าคงอีกนานกว่าเขาจะสำเร็จความใคร่ กับลู่หานเขารู้แค่ว่ามันไม่รู้จักพอ จะพอก็ต่อเมื่อลู่หานเพลีย นั่นแหละที่ส่วนแข็งขื่นของเขาจะสงบ







กลับไปคอมเม้นหน้าหลัก









วันอังคารที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2561

MINI CUT =HE IS MY= CHAPTER FIVE





MINI CUT

=HE IS MY=

CHAPTER FIVE


*
*
*
*
*
*
*









“ใครสั่งใครสอนให้นายไม่ใส่อะไรเลยหลังจากอาบน้ำเรียบร้อยแล้วแบบนี้ หื้ม ลู่หาน” เซฮุนดึงเอวลู่หานให้เข้ามาประชิด ก่อนจะกระซิปเสียงกระเส่าข้างใบหู




“กะก็....เรารีบหนิ....กลัวว่าเซฮุนมาถึงแล้วไม่มีอะไรให้เซฮุนกิน” ลู่หานหดคอหนี รู้ ว่าเซฮุนต้องการอะไร แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธหรอก เพราะเขามีเรื่องจะถามเซฮุนมากมายอยู่พอสมควร และอีกอย่าง เราสองคนเป็นแฟนกัน






“ฉันจะปล่อยให้นายถาม แล้วฉันจะตอบทุกอย่างที่นายสงสัย แลกกับการที่เรากำลังเอากัน...ว่าไง...” ใบหน้าคมยังไม่ห่างออกจากลำคอสวยเลยสักนิด กลิ่นหอมอ่อนๆของลู่หานมันเป็นเหมือนยาชั้นดีที่คอยระงับโรคที่เขากำลังเผชิญอยู่ แต่เมื่อไหร่ที่ลู่หานดื้อกับเขา เมื่อนั้นแหละ โรคเขาถึงจะกำเริบ






ลู่หานเลื่อนมือไปปิดเตาแก๊สไว้ ก่อนที่อีกมือจะคว้าลำคอแกร่งลงมาให้รับจูบของตน ลู่หานกระโดดเกาะเอวสอบ ขาวเรียวเล็กเกาะเกี่ยวเพื่อกันตก ปากทั้งคู่ยังคงจูบกันไม่ห่างตรงบาร์ทำอาหาร






เซฮุนพยายามแกะเข็มขัดกางเกงออกก่อนจะคว้าท่อนเนื้อร้องของตนออกมาจ่อที่ช่องทางนุ่มร้อนของลู่หาน





“ฉันจะเปิดโอกาสให้นายถามคำถามแรกก่อนที่ฉันจะใส่เจ้านี้เข้าไป” เซฮุนพูดพลางก้มลงมองส่วนนั้นของตนที่มันแข็งสู้มือเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลู่หานหน้าแดงไปหมด ถึงจะเห็นกันมาถึงไหนต่อไหนแล้วก็เถอะ





“เซฮุน.....กับผู้หญิงคนนั้นเคยมีอะไรกันไหม” คำถามแรกก็ถึงกับทำเอาเซฮุนขมวดคิ้ว ไม่ใช่อะไร เขาแค่อยากรู้ว่าผู้หญิงที่ลู่หานหมายถึงคนนั้นคือใคร






“ใคร....”





“กะ...ก็..คนที่ไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นด้วยกันไง”





“อ๋อ....ไม่เคย และไม่คิดจะเอาด้วย”






“อ๊า......” ลู่หานครางเสียงหลงเมื่อเซฮุนสวนแท่นเนื้อร้อนเข้ารวดเดียวมิดลำ ที่มันเข้าง่ายเพราะส่วนนั้นของเซฮุนเหมือนจะปริ่มน้ำออกมาก่อนหน้านี้แล้ว






“ต่อสิ....อ่าห์”






“ซะ...เซ.......ฮุน ทำไมถึงเปลี่ยนไป”






“เพราะนายไงลู่หาน....เพราะนาย....แต่ฉันไม่รับรองว่ามันจะตลอดไปไหม...อื้ม....เพียงแค่นายเชื่อฟัง เรื่องแบบนั้นก็จะไม่เกิดขึ้น...”






“อ๊ะ..อ๊ะ...อึ๊...ฮื้มมมมมเซฮุน....”





“เรียกชื่อฉันสิลู่หาน...อ่าห์ เรียกอีก....”






“เซฮุน..อ๊ะ.....อ๊ะ....”





เสียงสะโพกกระทบกันดังระงมไปทั่วห้องครัว เซฮุนพยายามเน้นย้ำความเป็นเจ้าของเข้าไปในตัวของลู่หาน พยายามบอกอีกคนว่า ไม่ว่าจะอะไร นายก็ต้องเป็นของฉัน ใครหน้าไหนมันคิดจะแย่ง มันต้องตายเท่านั้น







“ซะเซฮุน...อ๋า.....อ๊ะ.....”





กระแทกกระทันด้วยแรงสุดท้ายเซฮุนก็ปล่อยน้ำรักออกมาเต็มขาเรียวไปหมด ลู่หานยืนแทบจะไม่อยู่ เซฮุนจึงเป็นคนอุ้มอีกคนไปเข้าห้องน้ำเอง





กลับไปที่หน้าหลัก