ฉากดื่มด่ำน้ำอัมฤทธิ์ เดียร์อนวูล์ฟ 24
“อื้มมมมมม......”
เสียงครางเล็ดรอดเมื่อทั้งคู่ป้อนน้ำหวานแก่กัน หลังจากที่มาถึงเตียงหลังกว้างราชาเซฮุนไม่ปล่อยให้คนงามของตนได้พักหายใจหายคอกันเลยทีเดียว จนคนใต้ร่างที่เหมือนจะขาดอากาศหายใจยกมือเล็กของตนขึ้นตีเข้าที่ไหล่กว้าง
“อื้อ....พะ...พอก่อน..ขะ..ข้าหายใจไม่ออก”
“หึ....” เสียงหัวเราะในลำคอบ่งบอกว่า ต่อจากนี้คงไม่ใช่แค่จูบแล้ว
ละก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เมื่อมือของราชาเซฮุนจัดการถอดอาภรณ์ของราชินีลู่หานช้าๆ
ดวงตาคมไม่มีท่าทีว่าจะละสายตาออกจากใบหน้างามของคนใต้ร่างเลยแม้แต่น้อย
คนงามเองก็ได้แต่หันหน้าไปทางอื่นเพราะเขาคงทนมองใบหน้าของสวามีตนไม่ได้
“.....”
“มองหน้าข้าสิ....”
เสียงทุ่มกระซิบแผ่วเมื่อก้มใบหน้าลงจนชิดใบหูของราชินีคนงาม สิ่งที่เห็นตอนนี้ถือว่าต้องตาต้องใจราชาเซฮุนเป็นอย่างมาก
ดูแล้วมันกระชุ่มกระชวยหัวใจจริงแท้
จะอะไรซะอีกหละ
ในเมื่อสายตาคมของราชาเผ่าหมาป่าจดจ้องอยู่ที่หน้าอกสีชมพูของราชินีคนงามผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภริยาที่ราชาเผ่าหมาป่าหวงนักหวงหนา
“ข้าจวนจะทนไม่ไหวแล้ว...”
“อ๊ะ......” ใบหน้าคมก้มลงดูดดุนเม็ดดอกรักที่มันติดอยู่ยอดอกของคนงาม
คนที่ถูกกระทำก็ได้แต่แตะมือตนลงกับพื้นเตียงกำผ้าปูอย่างเสียวกระสัน
“อื้มมมม......”
ว่าก็ว่าเถอะ คนใจร้อนที่แท้จริง
จะมีใครหรือเทียบเท่าราชาเผ่าหมาป่าอย่างองค์ราชาเซฮุน ไม่มีหรอก
ร่างสูงเคลื่อนสะโพกสอบของตนขึ้นลงหวังจะให้ส่วนกลางลำตัวเสียดสีกลับคนใต้ร่าง
และมันก็ได้ผลเกินคาด เมื่อความรูสึกที่ว่า คนงามเองก็เริ่มมีกิริยาตอบรับเขาเช่นกัน
“เข้ามา..เถอะ....อ๊ะ....ขะ...ข้า..ไม่ไหว....แล้ว” จนนึกแปลกใจ
เมื่อคนที่เอ่ยวาจาน่าอายออกมาไม่ใช่ราชาเซฮุน แต่เป็นราชินีคนงาม
“อ๊ะ!!!!.......อื๊อออออออออ......”
เสียงครางร้องลั่นเมื่อรู้สึกถึงท่อนเอ็นอุ่นร้อนกำลังแหวกว่ายเข้ามาด้านหลัง
บทจะเข้าก็ไม่มีสัญญาณอันใดให้คนใต้ร่างได้รู้เลย น่าตีนัก
“อ่าห์........ขะ...ข้า...อื้มมมม.....ใจแทบขาด....ลู่หาน.....อื้มมมมมม”
เสียงครางของราชาเซฮุนดังกระเส่าไปทั่วห้อง
เมื่อตนพยายามแหวกว่ายเข้าร่องที่แคบกว่าที่ตนคิด
ร่างบางของราชินีคนงามแอ่นตัวขึ้นจากพื้นเตียง
พยายามจนถึงที่สุดแล้วที่จะทำให้ตนผ่อนคลาย และพยายามช่วยให้สวามีอย่างราชาเซฮุนแหวกว่ายเข้ามาได้สำเร็จ
“อ๊ะ......” เมื่อสุดหนทางแล้ว
ร่างสูงจึงยกตัวเองขึ้นมองใบหน้าเปื้อนคราบเหงื่อของภริยาตน
มันแพรวพราวระยิบระยับจนคนที่เห็นอดใจก้มลงไปจูบซับเสียไม่ได้
สะโพกสอบเองก็เริ่มขยับช้าๆ แขนเล็กที่ตอนแรกวางอยู่บนเตียงก็ให้ยกขึ้นกอดเข้าที่คอของคนด้านบน
หลังจากนั้นจึงยกตัวเองขึ้นให้หลังลอยขนานกับพื้นเตียง
“อ่าห์......”
“แรงอีก....ข้าไหว.....”
มีหรือที่ใครจะปฏิเสธความปรารถนาของภริยาคนงามอย่างลู่หาน
มันคงจะเกินเยียวยาถ้าเอ่ยปฏิเสธ เมื่อได้ยินสัญญาณแล้ว ราชาเซฮุนก็ไม่รอช้า ขยับสะโพกของตนถี่รัวจนคนที่เกาะอยู่โยกคลอนตามแรง
“อ๊ะ...อ๊ะ....อ๊ะ....ฮะ...ฮึ๊......” เสียงครางดังระงมไปทั่วทั้งห้อง
ยิ่งรัวเร็วเท่าไหร่ เสียงครางของทั้งคู่ก็จะยิ่งดังมากขึ้นเท่านั้น
“อ่าห์.....ซี้ด......” ราชาเซฮุนกัดฟันร้องซีดออกมาเสียงดังไม่แพ้คนงามเลย
เพราะบทรักที่กำลังมอบมันให้กันอยู่เช่นนี้ ร้อนแรงเกินทน
“อ๊ะ.....อ๊ะ...อ๊ะ......อื้มมมมมมมม”
พรึบ!!!!!
ร่างสองร่างจากที่รอยอยู่บนพื้นเตียงหมดเรี่ยวแรงจนตกลงไปทั้งคู่
แต่กระนั้นก็ไม่มีใครคิดจะหยุด
คนงามแอ่นอกเชิ่ดใบหน้า ปรับองศาให้คนที่อยู่ด้านบนฝากรอยรักอันแสนร้อนแรงไว้ให้
“พับ พับ พับ บ พับพับ”
“มะ..ไม่ไหว..อ๊ะ....อ๊ะ.....แล้ว....”
เสียงเนื้อกระทบกันดังทั่วบริเวณ เมื่อใกล้ถึงขอบสวรรค์
“ซะ...เซ....อื้มมมมม......ขะ...ข้า..อ๊ะ.......อื้อออออออ.....”
“อ่าห์........”
ราชาเซฮุนกัดฟันกระแทกกระทั้นถี่รัวครั้งสุดท้ายก่อนที่น้ำรักจะฉีดพ่นออกมาเอ่อล้นทั่วเตียง
“อ๊ะ!!!!!”
เสียงครางสุดท้ายอของราชินีคนงามเองก็ไม่แพ้กัน
“ข้าต่อนะ....” และที่น่าตกใจกว่าคือ
คนที่ขอไม่ใช่ราชาของเผ่าอย่างองค์ราชาเซฮุน
กลับไปเม้นด้วยเด้อ.....
