ฉากเรียกเลือด แม่ฮุนฮาน อีพีสาม
มือใหญ่จับเข้าที่สะบั้นเอวเล็กๆ ก่อนจะออกแรงเพียงนิดเดียวเพื่อยกแม่คนงามขึ้นนั่นบนเค้าเตอร์ทำอาหาร
ปากทั้งคู่ก็ยังนัวรเนียกันไม่หยุดหย่อน เซฮุนส่งลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปหลังจากที่เปิดปากของลู่หานได้แล้ว
ปากขาวกัดปากล่างอย่างที่ตนชอบทำ ก่อนจะดูดดุนจนมันติดปากออกมา
ริมฝีปากเล็กๆของลู่หานเริ่มบวมอย่างเห็นได้ชัด
“อื้มมมม.....”
“อ่าห์......”
เซฮุนครางออกมาเมื่อส่วนกลางลำตัวโดนปลุกเร้าด้วยมือเล็กๆของคนที่นั่งเอาขาเกี่ยวเอวสอบของตนไว้
“ผม...ไม่ไหว..อ่าห์....”
ปากที่ยังไม่ห่างออกจากกันครางออกมาอย่างเสียวกระสัน
“ชานยอลจะไม่ลงมาเห็นใช่ไหม....”
ใบหน้าสวยผล่ะออกก่อนจะถามออกมาเป็นครั้งสุดท้าย
เซฮุนไม่ตอบแต่อีกคนกลับยิ้มมุมปากออกมา มือหนาที่ร่อนกางเกงขาสั้นของคุณแม่คนงามลงมาไว้ที่ข้อพับขาตอนไหนก็ไม่รู้นั้นค่อยๆปลุกอารมณ์ของคนตัวเล็กด้วยเช่นกัน
กางเกงล่วงลงไปกองที่พื้นเพราะมันไม่มีความหมายอะไรอีกต่อไปแล้ว
หลังจากที่เก็บเกี่ยวอารมณ์ให้พุ่งได้ที
มือใหญ่ก็จัดการดึงเอวเล็กๆออกมาให้มันเข้าใกล้จุดศูนย์กลางลำตัวของตน
สิ่งที่ควักออกมาก่อนหน้านี้ถูกมือเล็กจับจ่อไว้ที่ช่องทางสีสวย
ริมฝีปากอิ่มที่มันบวมเจ่อถูกฟันของของเจ้าตัวกัดจนคนที่เห็นเริ่มทนไม่ไหว
เซฮุนจัดการดันส่วนแข็งขื่นเข้าไปโดยไม่บอกล่าวอะไรกับคนที่จับส่วนนั้นของตนไว้ก่อนหน้านี้เลยด้วยซ้ำ
ส่วนคนที่สะดุ้งนิดหน่อยจากการที่สะโพกของเซฮุนกระทั้นเข้ามารวดเดียวจนมิดด้ามก็ได้แต่ครางออกมาอย่างเสียวกระสัน
ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบเข้าอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นฝ่ายของลู่หานที่กัดปากของเซฮุน
ดูดดุนจนมันติดปากอิ่ม
“อื้มมมม...อึ๊..อึ๊..อึ๊......”
ส่วนล่างยังกระแทกถี่รัว ส่วนบนก็ไม่น้อยหน้า
แขนเล็กที่คล้องอยู่ลำคอแกร่งนั้นเปลี่ยนท่าเป็นกอดร่างสูงจนร่างทั้งคู่แนบแน่นเข้าไปอีก
ขาเรียวเกาะเกี่ยวสะโพกเหมือนกลัวว่ามันจะหลุดลงนะเดี๋ยวนั้นก็ไม่ปาน
“อ่าห์......”
พับ พับ พับ พับ พับ พับ พับ
เซฮุนผล่ะตัวออกมาเล็กน้อย
มือหนาจับเข้าที่เอวบางไว้แน่นก่อนจะซอยสะโพกจนเนื้อของหน้าขากับแก้มก้มกระทบกันดังระงบไปทั่วอาณาบริเวณห้องครัว
เชื่อไหมว่า ถ้าเกิดชานยอลลงมาเห็นตอนนี้เขาก็ไม่อาจหยุดกิจกรรมรุนแรงที่ทำได้
คุณแม่คนงามเชิดหน้าขึ้น ก่อนจะเท้าแขนไปด้านหลัง
ดีที่ก่อนหน้านี้เขายังไม่จุดเตาแก๊สไว้ ไม่อย่างนั้นหม้อที่มันอยู่ด้านหลังเขาตอนนี้ต้องลวกเขาแน่ๆ
เหงื่อกายของทั้งคู่ไหลจนเสื้อเปียกไปหมด กระนั้นเซฮุนก็ยังไม่หยุดสักที
“ซะ..เซ...อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ...อื๊ม.......”
“ครับ...อ่าห์.....”
“ใกล้..งอึ๊..อึ๊...ละ..แล้ว....”
“พร้อมกันนะ...อ่าห์.....”
มือหนายกขึ้นมาประคองแก้มเนียนที่ตอนนี้มีสีเลือดฝาดเต็มไปหมด
ก่อนที่จะใส่แรงที่สะโพกไม่ยั้งเมื่อตนกับคนใต้ร่างกำลังจะถึงฝั่งฝัน
“ซะ...เซ..ฮุน..อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ.....!!!!”
“อ่าห์......”
พับ พับ พับ พับ พับ พับ พับ!!!!!!
“เซฮุน!! อ๊า!!!!!!”
“ลู่หาน!!!!!!!”
ร่างเล็กกระตุกเกร็งเมื่อหยาดน้ำพุ่งเข้าข้างในมากมาย
จนมันไหลย้อนกลับออกมาเต็มหน้าขาของเซฮุน เซฮุนเองที่ยังไม่ถอดส่วนนั้นออกดีก็เริ่มกดปากของตนลงไปที่อวัยวะเดียวกันกับคนใต้ร่างเพื่อปลอบประโลมอีกครั้ง
“ถอดออกก่อน....”
เสียงเล็กเอ่ยบอกผะแผ่ว เซฮุนยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆถอดส่วนนั้นออกเบาๆ
ลู่หานสูดปากเมื่อส่วนที่มันแข็งขื่นของเซฮุนหลุดออกไปแล้ว
“หึ....”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย...เสียงครางดังขนาดนี้ ชานยอลจะได้ยินไหม...”
ใบหน้าสวยทำสีหน้ากลัวๆออกมา
“ไม่หรอก อยู่ในห้องมันคงไม่ได้ยินอะไร
เว้นเสียแต่มันจะเดินลงมาเท่านั้นแหละ...”
“เซฮุน...”
ลู่หานมองค้อนคนที่แกล้งเขาไม่หยุด ใบหน้าสวยยู่เล็กน้อย
นั่นทำให้เซฮุนจุ๊บลงมาที่ปากแดงๆอีกครั้ง อีกครั้ง แล้วก็อีกครั้ง
“ไปหาชานยอลได้แล้ว จะทำอาหาร.....”
“ไหวหรอ....”
“ไม่ไหวก็ต้องไหว....”
กลับไปคอมเม้นที่หน้าบทความด้วยนะจ๊ะ ไม่งั้นงอน.....
