ฉากดื่มน้ำเกสรดอกไม้ดอกสุดท้าย
“อื้มมมม....”
เซฮุนอุ้มลู่หานมาวางลงที่เตียงก่อนที่ร่างสูงจะตามลงไปคร่อมทับ
ใบหน้าคมจ้องไปที่ใบหน้าสวยอย่างหลงใหล ใช่ เซฮุนหลงใหลลู่หานเกินไป หลงใหลตั้งแต่แรกเห็นจนมาถึงตอนนี้
ลู่หานไม่เหมือนใครเซฮุนรู้
ใบหน้าคมก้มลงไปละเลียดลิ้มฝีปากสีชมพู ดูดดึงจนรู้สึกว่าถ้าดูดไปมากกว่านี้
ปากเล็กๆของลู่หานอาจจะติดออกมากับริมฝีปากของเซฮุนก็เป็นได้ ตอนนี้ทั้งคู่ได้สัมผัสถึงลมหายใจของกันและกันที่มันร้อนระอุบ่งบอกว่าอารมณ์ได้เริ่มจุดขึ้นมาแล้ว
“อ๊ะ.....”
ลู่หานไม่รู้ว่ากางเกงตัวเองหลุดไปตอนไหน
เพราะตอนนี้ส่วนนั้นของเราทั้งคู่กำลังเสียดสีกันอยู่ ซึ่งมันไม่มีอะไรปกปิดเลย
เนื้อร้อนเสียดสีจนก่อเกิดเสียงครางดังระงม
“อ่าห์.....”
เซฮุนจับส่วนนั้นของทั้งลู่หานแล้วของตัวเองประกบกันแล้วทำการชักขึ้นชักลง
นั่นมันทำให้ลู่หานยิ่งร้องครางออกมาอย่างเสียวกระสัน
“อ๊ะ....อื้มมมมมม”
ร่างบางยกสะโพกขึ้น เชิ่ดหน้าร้องครางอย่างไม่อาย
“จะเข้าแล้วนะ”
ลู่หานไม่ตอบแค่พยักหน้ารับเท่านั้น
เซฮุนชักของตัวเองอีกสองสามครั้งแล้วค่อยๆดันส่วนหัวเข้าไปทีละนิด มือเล็กทั้งสองข้างของลู่หานยกขึ้นมาแนบกับใบหน้าคมไว้
สายตาทั้งคู่สบมากกันและกัน ลู่หานรับรู้ถึงความร้อนแรงในสายตาของเซฮุน
และเซฮุนเองก็รับรู้ถึงความสุขสมในสายตาคู่สวยของลู่หานเช่นกัน
“อ๊า.....”
ลู่หานครางเสียงยาวเมื่อเซฮุนจัดการยัดส่วนแข็งร้อนเข้าไปจนสุดลำ
เมื่อเข้าไปสุดแล้วเซฮุนก็ก้มลงไปจูบปลอบใจคนเจ็บ ส่วนสะโพกก็เริ่มขยับเนิบนาบ
“อึ๊..อึ๊...อึ๊”
เซฮุนเริ่มเพิ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ริมฝีปากก็ยังไม่ผละออกจากกัน
มือแกร่งยืดสะโพกมนไว้แน่ก่อนจะส่งแรงเข้าไปรัวเร็ว
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ....”
“อ่าห.....ซี้ด....”
พับ พับ พับ พับ พับ พับ
“ระ..รู้...แล้ว..ใช่ไหม..ว่าฉัน...เลือกใคร”
ลู่หานไม่ตอบ แต่พยักหน้ารับรัวเร็ว
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..คะ..คุณ..เซฮุน....อึ๊”
“ฉันเลือกนาย.....ซี้ด...”
“ผมรู้แล้ว....”
“มาอยู่กับฉัน”
“ครับ...อ๊ะ.....อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊ะ.....”
เซฮุนส่งแรงไม่ยั้งเมื่อรู้สึกว่าก้อนที่อยู่ส่วนลึกของเขากำลังจะระเบิด
พับ พับ พับ พับ พับ
“อ๊า!!!!!”
ลู่หานกระตุกเกรงสองสามครั้ง
ก่อนจะรีบพลิกตัวเองให้ขึ้นมาอยู่ข้างบนทั้งๆที่เรี่ยวแรงก็เหลือน้อยนิด ร่างบางเริ่มร่อนสะโพกเพื่อสานต่อกิจกรรมรักอีกครั้ง
“อื้ม....”
ลู่หานขยับ จินตนาการว่าตัวเองกำลังควบม้าอยู่ แต่ม้าตัวนี้พิเศษหน่อย
ม้าตัวนี้พิเศษตรงที่เขาขี่ยังไงถึงจะเหนื่อยเขาก็ไม่อยากหยุดควบ
เหมือนม้าตัวนี้จะใส่ยาเสพติดมา ที่ทำให้เขาติดและกลายเป็นเด็กใจแตก
“อ๊ะ...”
จากที่เนิบนาบก็เริ่มโยกสะโพกขึ้นลงรัวเร็ว
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ....”
“อื้มมม...ซี้ด....ไหวหรอ”
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ”
รู้เลยว่าลู่หานยังไหว เซฮุนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ลู่หานทำอะไรก็ดูยัวยวนเขาไปหมด
อยากรู้จริงว่าจะควบเขาไปได้นานเท่าไหร่
“คะ..คุณเซฮุน.....อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ...”
“ซี้ดดดด....”
เซฮุนไม่ปล่อยให้ลู่หานออกแรงอยู่คนเดียว
ร่างสูงเองก็สวนสะโพกขึ้นรับกับสะโพกมนของลู่หานเข้าจังหวะพอดิบพอดี ลู่หานเองก็ทิ้งตัวลงมาไม่คิดชีวิต
ยกสะโพกขึ้นนั่งลงรัวเร็ว ผ่อนแรง และรัวเร็วสลับกันไป
จนคนที่ไม่อาจจะทนไหวเป็นคนที่อยู่ข้างล่างอยู่เซฮุน
“ลู่หาน...”
“อ๊ะ...ครับ”
“อย่าแกล้งฉัน..เพราะนายจะไม่ได้นอน”
“ผะ..ผมเปล่า”
“อ๊ะ..อ๊ะ.....”
“ซี้ด...”
เมื่อลู่หานรู้ว่าตัวเองกำลังจะแตะขอบสวรรค์
ร่างบางก็ส่งแรงควบให้เร็วกว่าเดิม เซฮุนเองก็เอามือแกร่งยืดสะโพกมน
และช่วยจับสะโพกให้ยกขึ้นเสียบลง ยกขึ้นเสียบลง
“มะ..ไม่..ไหว..อะ..อ๊ะ...อ๊ะ.....”
“พร้อมกัน”
พับ พับ พับ พับ พับ พับ พับ
เสียงเนื้อกระทบกันสุดท้าย
และเป็นลู่หานที่ร่างทั้งร่างล่วงหล่นลงไปอยู่ที่อกแกร่งของเซฮุน
ร่างสูงจูบซับไปที่ขมับของลู่หาน ก่อนจะทำการถอดส่วนนั้นออกช้าๆ
“อ๊ะ..”
“เจ็บหรอ..”
“นิดหน่อยครับ”
“ฉันรักนายนะ”
“ผมก็รักคุณเซฮุนครับ”
เซฮุนคิดว่าเขาเลือกลู่หานแล้ว และเขาก็เลือกแล้วว่าเขาจะเลี้ยงดูลู่หานตลอดไป
และนี่คงเป็นคำตอบแล้วว่า เขาคงไม่ปล่อยลู่หานไปไหนอีก ส่วนลู่หานก็เลือกแล้วว่าทั้งชีวิตนี้เขาเลือกให้คุณเซฮุนเป็นคนดูแล
จบแล้ว
อย่าลืมกลับไปหน้าบทความ
