ฉากดื่มน้ำเกสรดอกไม้ดอกที่สี่
“อื้มมมมมมมม”
“อื้มมมมมมมม”
“คุณเซฮุนครับ..อื้มมม..ระ..เราพึ่งมาถึง....”
“แล้วไง....”
“ปัง!!!”
ร่างสูงเอาท้าเขี่ยประตูปิด ก่อนจะละเลียดจูบตามซอกคอสวยแกล้งให้อีกคนเสียวเล่นๆ
เขาเคยบอกไปแล้วว่า ตั้งแต่เจอลู่หานมานี่เขาเหมือนกลายเป็นคนโรคจิตชนิดหนึ่ง
เสพติดลู่หานจนโงหัวไม่ขึ้น
ทั้งคู่จูบกันมาเรื่อยๆจนถึงโซฟา เซฮุนผลักลู่หานลงไม่แรงมากนักก่อนจะตามลงไปคร่อมทับและประกบจูบอย่างดูดดื่ม
มือหนาทั้งสองข้างก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่าง เพราะเซฮุนจัดการริดกระดุมออกทีละเม็ดๆ
จริงๆเขาอยากกระชากครั้งเดียวให้ออกเลยด้วยซ้ำ
“ไหนคุณเซฮุนบอกว่าจะพาผมมาทำงาน”
ลู่หานช้อนสายตามองใบหน้าคมอย่างยั่วอารมณ์ จริงๆลู่หานก็ไม่ได้ตั้งใจ
แต่ไม่รู้ทำไมเวลาที่ลู่หานพูดหรือทำอะไรมันถึงเป็นการยั่วอารมณ์เซฮุนตลอด
“ค่อยทำก็ได้ ยังไงฉันกับนายก็อยู่ที่นี่แล้ว ขอนะ แป๊บเดียว”
ลู่หานปฏิเสธคุณเซฮุนไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะคุณเซฮุนเก่งในเรื่องการโน้มน้าวจิตใจคู่นอนก็ได้
และเพราะแบบนี้ไง ลู่หานถึงเสียท่าให้คุณเซฮุนตลอด
ลิ้นร้อนไล่ลงมาเรื่อยๆตั้งแต่ริมฝีปากเล็ก ปรางแก้มเนียน รำคอขาว
ไหปลาล้าที่เข้ารูปรับกับลำคอนั่นมันยิ่งสร้างอารมณ์ดิบเถื่อนให้เซฮุนเป็นอย่างดีจนเผลอกัดเข้าไปไม่แรงมากนัก
“อ๊ะ...คะ..คุณเซฮุน..อย่ากัด”
“นายจะยั่วฉันไปถึงไหนลู่หาน แค่นี้ฉันก็จะไม่ไหวแล้วนะ”
“ผมเปล่า..อื้มมมมมมม”
เซฮุนส่งมือไปที่ส่วนอ่อนไหวของคนใต้ร่างก่อนจะเริ่มชักขึ้นชักลงเบาๆ
ปากทั้งคู่ก็ยังไม่ละออกจากกัน
ลู่หานที่เสียวทั้งข้างบนทั้งข้างล่างก็ได้แต่ครางออกมาอย่างสุขสม
ส่วนเซฮุนที่ขยันแกล้งก็เอาแต่แกล้งคนใต้อาณัติอยู่นั่น
จากการที่เซฮุนเอามือชักส่วนอ่อนไหวของลู่หาน
ก็เปลี่ยนมาจับของทั้งคู่ประกบกัน ลู่หานมองใบหน้าคม สายตาของคนสวยหยาดเยิ้ม
จนเซฮุนต้องกัดลงที่ปากแดงๆนั่น
“อ๊ะ....อ๊ะ....อ๊ะ”
เซฮุนมองใบหน้าสวยที่แสดงออกมาว่ามีความสุขมากแค่ไหน ก่อนจะยิ้มชอบใจ
ลู่หานทั้งครางทั้งดึงคอเซฮุนลงไปกอดจนส่วนบนของทั้งคู่แนบแน่น
อากาศที่ว่าเล็กมากแล้วยังไม่สามารถลอดผ่านไปได้
เซฮุนเปลี่ยนจากการกอบกุมมาเป็นชักของตัวเองสองสามครั้ง
ส่วนมือที่ว่างก็จัดการดันตัวเองขึ้น แล้วยกขาของลู่หานให้ชันลู่หานเองก็ให้ความร่วมมือด้วยการเปลี่ยนจากตั้งชันเป็นยกขึ้นไหลกว้าง
มันยิ่งเป็นการสร้างอารมณ์ที่ดิบเถื่อนได้ดีเข้าไปอีก เซฮุนจัดการจ่อส่วนหัวแล้วถูส่วนนั้นไปมาที่ช่องทางอ่อนนุ่มทำให้ลู่หานเสียวขึ้นกว่าเดิม
“คะ..คุณเซฮุน...ผะ..ผมไม่ไหว”
ลู่หานร้องขออย่างน่าอาย แต่เวลานี้ไม่มีคำว่ายางอายอยู่ในหัวแน่นอน
ก็บอกไปแล้วว่าคุณเซฮุนเก่งในเรื่องการโน้มน้าวใจคู่นอน ปลุกปั่นอารมณ์ทำให้คู่นอนไม่กล้าปฏิเสธ
ซ้ำยังต้องร้องขออย่างหน้าไม่อายอีกต่างหาก
“อ๊า...........”
ลู่หานร้องออกมาเสียงหลง เมื่อตนบอกไปว่าไม่ไหว แล้วเซฮุนแทงส่วนนั้นเข้ามาอย่างรวดเร็ว
อย่าถามว่าแรงไหม เพราะถ้าไม่แรงเสียงลู่หานคงไม่ดังขนาดนี้ และเมื่อส่วนนั้นเข้าไปจนมิดด้ามแล้ว
เซฮุนก็ไม่ปล่อยให้คนใต้ร่างได้หายใจหายคอ ร่างสูงจัดการขยับจากช้าๆกลายเป็นถี่รัว
“ลู่..หาน...อ่าห์....”
“คะ..คุณ...เซฮุน..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ.......”
เสียงครางดังระงมไม่ว่าจะเป็นของเซฮุนหรือของลู่หาน
เสียงครางประสานทำให้รู้ว่า บทรักครั้งนี้คงไม่ใช่แค่แป๊บเดียวอย่างที่เซฮุนเคยลั่นวาจาไว้
เซฮุนจัดการกดตัวลงไปให้ส่วนนั้นเข้าไปลึกกว่าเดิม
แขนข้างหนึ่งค้ำยันตัวเองไว้ อีกข้างดึงรั้งร่างของคนใต้อาณัติขึ้นมา
ลู่หานเองก็ให้ความร่วมมือโดยการวาดแขนเล็กทั้งสองข้างโอบรอบลำคอแกร่ง เซฮุนซอยสะโพกไม่หยุด
ยิ่งเซฮุนซอยเร็วมากแค่ไหน เสียงครางหวานหูของลู่หานก็ดังมากขึ้นเท่านั้น
“ฮ๊ะ...อ๊ะ..ฮ๊ะ....อ๊ะ...คะ..คุณ...เซฮุน!!!”
“อ่าห์...ไม่ไหว...แล้ว.....”
เซฮุนทิ้งตัวลงให้ทับชิดสนิทแนบไปกับคนตัวเล็ก สองแขนกอดร่างบางแล้วจัดการส่งแรงทั้งหมดใส่ลู่หานไม่ยั้งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะแตะขอบสวรรค์
“อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊ะ...”
ลู่หานส่งเสียงครางเหมือนคนใกล้จะใจขาด
เนื่องจากแรงที่เซฮุนส่งมามันเกินไป และถ้าเซฮุนไม่แตะขอบสวรรค์
ไม่แน่ว่าลู่หานต้องขาดใจเป็นแน่
“อ๊า!!!!!!!”
“อ่าห์!!!!!!!”
เหมือนจะมีแค่เซฮุนที่ปลดปล่อย ร่างสูงกระตุกสะโพกสองสามครั้งแรงๆเพื่อรีดน้ำอุ่นร้อนให้ออก
แต่เป็นลู่หานที่เริ่มขยับส่วนล่าง
ตอนแรกเซฮุนก็สงสัยว่าทำไม ในเมื่อเมื่อกี้เขาใส่แรงขนาดนั้นลู่หานยังไหวอยู่อีกหรอแค่ได้ยินเสียงเหมือนอีกคนจะขาดใจ
แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ออกมาจากปากร่างบางใต้อาณัติ เซฮุนก็ไม่คิดปฏิเสธ
ซ้ำยังเริ่มออกแรงเข้าจังหวะไปพร้อมๆกับลู่หาน
“ผมยังไม่เสร็จ ผมต่อนะ..นะครับ”
นั่นคือสิ่งที่ทำให้เซฮุนเริ่มซอยสะโพกต่อไปอีกครา
แต่ถ้าเอาท่าเดิมมันก็จะกระไรอยู่
เซฮุนจึงเปลี่ยนท่าโดยการลุกขึ้นนั่งและไม่ลืมที่จะอุ้มลู่หานให้ขึ้นมาทาบทับตนเอง
เซฮุนมองหน้าลู่หานด้วยสายตามหลงใหล ส่วนลู่หานมองใบหน้าคมด้วยสายตาหยาดเยิ้ม
“ออนท๊อบเองนะ”
“คะ.คุณ..เซฮุน”
แขนเลกทั้งสองข้างวางไว้ที่ไหล่แกร่งก่อนจะกลายมาเป็นจิกไหล่ลงไปแรงๆเพราะตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว
เซฮุนยิ้มอย่างพอใจและส่งมือไปสวมกอดเอวบางแน่น สายตาก็ไม่ลดละจากดวงหน้าสวย
เพราะจริงๆแล้วเซฮุนต้องการนั่งมองหน้าของลู่หาน เพราะเซฮุนคิดว่า เวลาลู่หานกำลังอยู่บนตัวเขาแบบนี้
ลู่หานยิ่งสร้างความน่าหลงใหลเข้าไปทบทวีคูณ
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ...”
ร่างบางทิ้งตัวร่อนสะโพกลงไปอย่างยั่วยวน ลู่หานไม่ใช่เด็กแบบนี้ตั้งแต่แรก
แต่เมื่อเขามาเจอเซฮุน เขาก็กลายเป็นว่าติดเซ็กไปโดยปริยาย เขาไม่เสียใจ
เพราะเวลาที่เขาได้ปลดปล่อยในสิ่งที่ไม่เคยแล้ว มันทำให้เขามีความสุข
และยิ่งเป็นคุณเซฮุน
ลู่หานเชิดหน้าขึ้นครางออกมาอย่างไม่อาย
ก่อนจะก้มลงจูบปากของคนใต้ร่าง เซฮุนที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งชอบใจเข้าไปอีก
“อื้มมมม....นายทำดีมาก...เด็กน้อย”
“คะ..คุณ.เซฮุน...ผะ..ผม...อื้มมมมมม”
เซฮุนไม่ปล่อยให้ลู่หานพูดให้จบประโยค
ร่างสูงส่งแรงขึ้นลงช่วยคนบนร่างจนลู่หานหัวสั่นหัวคลอน
“ซะ...โซฟามัน.....”
“เปลี่ยนที่กันไหม”
เซฮุนถาม ลู่หานไม่ตอบแค่พยักหน้า
ก่อนจะเอาขาทั้งสองข้างเกาะเกี่ยวเอวสอบไว้เพราะรู้ว่าเซฮุนจะลุกขึ้นเพื่อเปลี่ยนที่
แขนเล็กกอดคอ ขาทั้งสองก็เกาะเกี่ยว แรงที่โยกขึ้นลงก็ไม่ได้หยุดแต่อย่างใด
เซฮุนพาลู่หานมาที่เตียงหลังใหญ่เรียบร้อย
ร่างสูงวางลู่หานลงไปโดยที่ส่วนนั้นก็ยังเชื่อมกันไม่มีขาดออก พอวางลงเซฮุนก็เริ่มซอยสะโพกเหมือนเดิม
“อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ......”
“ใกล้แล้วใช่ไหม...อ่าห์”
“อ๊ะ.ฮะ...คะ..ครับ...”
เมื่อเซฮุนได้ยินแบบนั้น ร่างสูงก็ส่งแรงไปรัวเร็วจนเสียงหน้าขากระทบกับก้นงามดัง
พับ พับ พับ พับ
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊า!!!!!!”
ลู่หานปลดปล่อยออกมาในที่สุด และเซฮุนเองก็ปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สอง
ทั้งคู่กระตุกเกรง และเป็นเซฮุนที่ถอดส่วนนั้นออกมา
“ไหนคุณเซฮุนบอกแป๊บเดียว”
“ก็ใครใช้ให้นายขอเพิ่ม”
“ก็ผมยังไม่.......”
“ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!!!”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
กลับไปคอมเม้นด้วยจ้า
